Ο ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΙΝΙΟΣ ΕΓΙΝΕ 74 ΕΤΩΝ...5 ΜΑΡΤΙΟΥ 1951..

 Ο ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΙΝΙΟΣ ΕΓΙΝΕ 74 ΕΤΩΝ...5 ΜΑΡΤΙΟΥ 1951.. Ο Γιώργος Νινιός μίλησε για την επαγγελματική του πορεία, τα όσα θα άλλαζε αν γυρνούσε τον χρόνο πίσω και ορισμένους ανθρώπους που θυμάται ως σήμερα...«Αυτό που ξεχωρίζω και θυμάμαι είναι οι άνθρωποι που με βασάνισαν και δεν ήταν καλοί άνθρωποι στη δουλειά. Αυτούς θυμάμαι. Οι υπόλοιποι είναι μια ωραία εκδρομή, μια ωραία βόλτα. Όταν κάτι όμως θυμάμαι, ασυναίσθητα ή θελημένα, μου έρχονται τα άσχημα»...«Μπορεί να ακουστεί περίεργο αλλά δεν έχω ξεχωρίσει κανέναν ρόλο. Ο καθένας είχε την έγνοια και την αγάπη για να καταφέρεις αυτό που το μυαλό και η ψυχή μου θα ήθελαν να καταφέρουν. Αν μου έχει μείνει κάτι είναι ρόλοι που δεν κατάφερα, που δεν μπόρεσα να φτάσω εκεί που σκεφτόμουν, που δεν έμεινα ευχαριστημένος, στεναχωρήθηκα γιατί δεν τα κατάφερα. Αυτά είναι στο μυαλό μου περισσότερο παρά κάτι που πήγε καλά»...«Ξέρω πολύ καλά ότι, αν γυρνούσα πίσω και συναντούσα τον παλιό μου εαυτό, θα ήθελα να είμαι εκεί πίσω για δυο πράγματα. Τι ανωμαλία και αυτή! Το ένα είναι να μην κάνω τίποτα από αυτά που έχω κάνει σε αυτή τη δουλειά, να κάνω μια άλλη δουλειά. Δεν έχει σημασία ποια. Το δεύτερο είναι, αν έκανα την ίδια δουλειά, να τα έκανα καλύτερα».

«Πριν από κάθε παράσταση - και το κάνω όλα αυτά τα χρόνια - θέλω να είμαι κλεισμένος σε ένα παρασκήνιο, να μην ακούω τίποτα, να μην μου μιλάει κανένας και να τρέμω σαν το ψάρι. Μετά το τέλος της παράστασης το πρώτο που σκάει είναι ένα "ουφ", ή αν τα έχω καταφέρει ζορίζομαι ακόμα περισσότερο γιατί θέλω και την επόμενη φορά το αποτέλεσμα να είναι το ίδιο ή και καλύτερο. Θέλω κάθε φορά, σε κάθε παράσταση να προχωράει λίγο ακόμα το θέμα για να έχω έτσι και τη χαρά, αν μου μιλήσει κάποιος να έχω τη χαρά να μου πει όμορφα πράγματα, αυτή είναι και η "πληρωμή". Θα πω και πάλι για την αποτυχημένη στιγμή. Χαίρομαι όταν υπάρχουν θεατές που μου λένε τα άσχημα. Αυτό είναι πολύ δύσκολο να το συναντήσεις».