Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΝΑ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΚΑΤΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ''.

 Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΝΑ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΚΑΤΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ''...«Δεν έχω κανέναν πια. Έχουν φύγει όλοι», λέει η θρύλος του γαλλικού κινηματογράφου Μπριζίτ Μπαρντό γεμάτη θλίψη, ανακαλώντας τον εμβληματικό ηθοποιό και αγαπημένο φίλο της Αλέν Ντελόν, ο οποίος πέθανε τον περασμένο Αύγουστο από λέμφωμα...Η ηθοποιός έδωσε μια σπάνια συνέντευξη στο BFMTV για να μιλήσει για την καθημερινότητά της, τον αγώνα που δίνει για την υπεράσπιση των ζώων, την σχέση της με τον θάνατο γενικά, αλλά και ειδικά αυτόν του Ντελόν και του σκύλου της Ε.Τ....Υπέστη αναπνευστική δυσχέρεια το 2023, είναι πλέον σε άριστη κατάσταση υγείας, όπως διαβεβαίωσε τηλεφωνικά κατά τη διάρκεια της συνέντευξης. Η 90χρονη σταρ, η οποία συνεχίζει να αγωνίζεται για την κατάργηση του κυνηγιού, πιστεύει ότι ήταν «πολύ τυχερή».

«Είμαι πολύ τυχερή γιατί έχω το ταμπεραμέντο ενός θεού! Είναι δύσκολο να με βάλουν κάτω», λέει η ηθοποιός, η οποία εξακολουθεί να διευθύνει με σθένος το ίδρυμα προστασίας και υπεράσπισης των ζώων της. Την Παρασκευή, το ίδρυμα παρουσίασε μια έρευνα που δείχνει ότι οι Γάλλοι είναι όλο και πιο επιφυλακτικοί απέναντι στο κυνήγι.

Η ηθοποιός, η οποία σταμάτησε να παίζει σε ταινίες το 1973 και έκτοτε αφιερώθηκε στον αγώνα υπεράσπισης της ζωής των ζώων, δεν έχει σταματήσει να αγωνίζεται παρά την προχωρημένη της ηλικία. «Από τη 1 το μεσημέρι έως τις 6 το απόγευμα, εργάζομαι για το ίδρυμά μου, (διαβάζω) την αλληλογραφία μου, (κάνω) σημαντικά πράγματα για τα ζώα. Και επιμένει: «Κάθε μέρα!»

Τα πρωινά, η Μπριζίτ Μπαρντό βρίσκεται στο «La Madrague», το διάσημο σπίτι της στο Saint-Tropez, στη route des Canebiers, όπου ζει από το 1958.

«Κρατάω τα πρωινά για τον εαυτό μου», λέει. «Είναι σαν κάθε πρωινό που περνάει μια γυναίκα στο σπίτι της, φροντίζοντας το σπίτι και τα ζώα της!»

Η Μπριζίτ Μπαρντό περνάει τις μέρες της ακούγοντας κλασική μουσική και διαβάζοντας. «Λατρεύω τον Κριστιάν Σινιόλ (συγγραφέας γνωστός για το ‘La Rivière Espérance’), τον Μπερνάρ Κλαβέλ (Ο οποίος βραβεύτηκε το 1968 για το ‘Les Fruits de l’hiver’)»...

Διαβάζει επίσης πολλούς Ιταλούς συγγραφείς. «Υπάρχουν μερικά σπουδαία ιταλικά μυθιστορήματα μεταφρασμένα στα γαλλικά»..

«Σταμάτησα να οδηγώ», λέει με θλίψη όταν ερωτάται για το αυτοκίνητό της. «Δεν το οδηγώ πολύ από τότε που ο σκύλος μου, ο Ε.Τ., πέθανε στις 20 Απριλίου πέρυσι. Καθώς οδηγούσα πάντα με αυτόν δίπλα μου, σταμάτησα να οδηγώ γιατί ήμουν ολομόναχη στο αυτοκίνητο».

«Ήταν ο σύντροφός μου»...«Τον λάτρευα. Έτσι σταμάτησα να οδηγώ»...Στα 90 της απολαμβάνει πλέον τη μοναξιά. «Διέγραψα ένα μεγάλο μέρος του ανθρώπινου πληθυσμού που με αηδίαζε τόσο πολύ»...«Φοβάμαι αυτό που έχει γίνει με την ανθρωπότητα».

Το 2026, το «Et Dieu créa la femme», η ταινία του Ροζέ Βαντίμ που έκανε όλον τον κόσμο να στρέψει το βλέμμα του πάνω της, θα γιορτάσει την 70ή επέτειό της. Μια επιτυχία που εξακολουθεί να την εκπλήσσει.

«Ποτέ δεν θα πίστευα ότι εξαιτίας και χάρη σε αυτή την ταινία θα γινόμουν τόσο δημοφιλής», λέει. Και προσθέτει, γεμάτη πονηριά: «Η Γαλλία δεν είχε κάτι σπουδαίο μετά από μένα!».

Αυτή η δημοτικότητα τη βοηθάει ακόμη και σήμερα «στον αγώνα (της)» για την υπεράσπιση των ζώων. Όμως, παρά την όλη δουλειά που έχει κάνει, η Μπριζίτ Μπαρντό δεν είναι ικανοποιημένη.

«Δεν θα μπορούσα ποτέ να είμαι ευτυχισμένη. Πώς μπορώ να είμαι ευτυχισμένη με τα ζώα να σκοτώνονται, να σφάζονται, να σφαγιάζονται, να χρησιμοποιούνται ως πειραματόζωα;»

Καθώς γιορτάζει τα 91α γενέθλιά της τον Σεπτέμβριο, η Μπριζίτ Μπαρντό εκμυστηρεύεται ότι δεν σκέφτεται τον θάνατο.

«Δεν τον σκέφτομαι τόσο πολύ. Αλλά είναι αλήθεια ότι ο θάνατος ήταν μαζί μου σε όλη μου τη ζωή», είπε. Ενώ πρόσθεσε: «Αντιθέτως. Ω, Θεέ μου! Η σημερινή ζωή κάνει τον θάνατο να μοιάζει με κάτι εξαιρετικό».

Ωστόσο, δεν μπορεί να συγχωρήσει τον θάνατο που πήρε από κοντά της τον φίλο της Αλέν Ντελόν.«Ποτέ δεν ανακουφίζεσαι όταν πεθαίνει ένας φίλος. Είμαι πολύ, πολύ λυπημένη. Μου λείπει πάρα πολύ. Ήμασταν στο ίδιο μήκος κύματος», λέει, ενώ παραδέχεται πως τον σκέφτεται «όλη την ώρα»....«Δεν έχω κανέναν πια. Έχουν φύγει όλοι».