ΑΓΓΕΛΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ - ''Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΜΕΙΝΕ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ...ΗΤΑΝ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ''..

 ΑΓΓΕΛΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ - ''Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΜΕΙΝΕ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ...ΗΤΑΝ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ''...Μία συνέντευξη εφ΄ όλης της ύλης παραχώρησε ο Άγγελος Διονυσίου στην εκπομπή «Πρωίαν σε είδον» όπου ήταν καλεσμένος...«Στην Ιερά Οδό αυτό ήταν ένα μαγαζί το οποίο αν θέλεις έκανε τη μεγάλη επιτυχία ο Στράτος. Δηλαδή, δεκαετία ΄60 ας πούμε, που ήμουν πιτσιρίκος, εκεί ξεκίνησε τη μεγάλη επιτυχία. Είχε κάνει τα τραγούδια, νομίζω του Άκη Πάνου και ήταν ένα μαγαζί στην Ιερά Οδό, το θεωρούμενο σκυλάδικο, αλλά καλό σκυλάδικο με την καλή την έννοια...Εγώ πήγα σαν πελάτης δηλαδή να διασκεδάσω, ας πούμε και τότε ήταν η Ανθούλα, η οποία ήταν και με τον πατέρα μου πριν, τραγουδούσε και μου λέει δεν λες ένα τραγούδι; Ναι, ε; Και λέω εντάξει, χωρίς να το σκεφτώ εγώ να βγω στο τραγούδι. Απλά εντάξει, επειδή με ήξερε, βγήκα και είπα ένα τραγούδι και μου λέει ο επιχειρηματίας “Ρε συ, δεν έρχεσαι εδώ να τα τραγουδήσεις λίγο”; Να τραγουδήσω; Πώς να τραγουδήσω εγώ εδώ; Καμία σχέση...Μα δεν τραγουδούσα καν εγώ, ούτε στο σπίτι τραγουδούσα, ούτε έβγαινα στα μπουζούκια που πήγαινα με τους φίλους μου να μου δώσουν το μικρόφωνο να τραγουδήσω. Ο Στέλιος όταν ήταν πιτσιρίκος το έκανε. Εγώ δεν το έκανα ποτέ. Εγώ είχα κάνει τότε με έναν φίλο μου είχαμε ασχοληθεί με τα ρούχα, με τη μόδα. Είχαμε πάει Μιλάνο, είχαμε πάει για να βρούμε κάποιες μάρκες στην Ελλάδα και τέτοια».

«Λόγω του ότι δούλευε σε ραφείο, του άρεσε πολύ. Είναι αλήθεια ότι φόραγε πρώτα τα παπούτσια και ύστερα το παντελόνι. Και είχε και ένα ειδικό τρόπο που έβαζε το παντελόνι. Δηλαδή δεν ακουμπούσε καν κάτω το παντελόνι στο έδαφος. Δε γίνεται, αλλά έτσι τον θυμάσαι να το κάνει αυτό....Και δεν καθότανε όταν πια ντυνόταν. Δεν υπήρχε περίπτωση να κάτσει».

«Βασικά, η πρότασή μας, η αρχική ήταν να γίνει ένα σίριαλ, αλλά είχαμε συμφωνήσει, είχαμε υπογράψει, ξαφνικά πάγωσε αυτό. Δεν ξέρω για ποιο λόγο και μετά ήρθε ο ένα τηλέφωνο από τον Γιάννη Κεν και μου λέει “σκέφτομαι να κάνω αυτό”. Του λέω οκ, να το συζητήσουμε. Πώς το σκέφτεσαι;...Βρεθήκαμε, μιλήσαμε με τους σκηνοθέτες, δηλαδή με τον άνθρωπο που ήθελε να το κάνει. Το είδα πάρα πολύ ενδιαφέρον. Και πραγματικά δηλαδή έχει γίνει μια παράσταση που δεν προσπαθήσαμε να καλύψουμε τίποτα. Θέλαμε να να δει ο κόσμος πως ήταν ο Στράτος και στη ζωή του, και στη δουλειά του»...«Εγώ τα ήξερα όλα....Και για την περιπέτεια της φυλακής ας πούμε τον επισκεπτόμουν, αλλά η μητέρα μου, πηγαίναμε κάθε μέρα. Έμεινε μήνες. Κάθε μέρα του πήγαινε φαγητά. Και να μην μπορούσα εγώ, υπήρχε άνθρωπος δηλαδή με το αυτοκίνητο που θα την έπαιρνε τη μητέρα μου από το σπίτι και θα πήγαινε....Ήταν στην αρχή δύσκολα. Γιατί στην αρχή ήταν στην Κέρκυρα και μετά Θεσσαλονίκη. Και είχα πάει στην Κέρκυρα. Τότε εγώ και τον είχα δει και πάγωσα.... Συγκινήθηκα. Και ο πατέρας μου συγκινήθηκε, έκλαψε, αλλά δεν ήθελα να τον δω».