OLYMPIANS - ''Ο ΠΙΑΝΙΣΤΑΣ ΑΛΚΗΣ ΚΑΚΑΛΙΑΓΚΟΣ ΕΓΙΝΕ 82 ΕΤΩΝ...5 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1943..

 OLYMPIANS - ''Ο ΠΙΑΝΙΣΤΑΣ ΑΛΚΗΣ ΚΑΚΑΛΙΑΓΚΟΣ ΕΓΙΝΕ 82 ΕΤΩΝ...5 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1943...Πέρασαν 60 Χρόνια από τότε όπου στη Θεσσαλονίκη είχαν δημιουργηθεί οι ΟΛΥΜΠΙΑΝΣ, ένα συγκρότημα που ήταν η αφορμή της γραφής τραγουδιών με Ελληνικό στίχο, στην Ελληνική Ποπ Μουσική Σκηνή της δεκαετίας του 60!...Η ιστορία των ΟΛΥΜΠΙΑΝΣ είναι αθάνατη, μια που μέχρι και σήμερα τα τραγούδια τους ακούγονται από τα ερτζιανά και επανακυκλοφορούν συγκεντρωμένα σε 33άρια βινύλια αλλά και σε cd!...Οι Θεσσαλονικείς ΟΛΥΜΠΙΑΝΣ είναι το μοναδικό Ελληνικό Μουσικό Συγκρότημα που τιμήθηκε με χρυσό και πλατινένιο δίσκο για τις 50.000 & 100.000 αντίστοιχα πωλήσεις L.P δίσκου τους!

O Αλκης Κακαλιάγκος(πιάνο/organ) μέλος των VIPS και τα μέλη του διαλυθέντος συγκροτήματος των BRAHMS… δηλαδή ο Πασχάλης Αρβανιτίδης (τραγούδι / μπάσο ), ο Βαγγέλης Κουτσοτόλης ( σαξόφωνο ), ο Κούλης Καλογιαννίδης ( κιθάρα ) και ο Δημήτρης Λαζαρίδης ( ντράμς ), ήτανε οι πέντε ιδρυτές και θεμελιωτές των θρυλικών ΟΛΥΜΠΙΑΝΣ!...Αξίζει να σημειώσουμε το ”πέρασμα”,αρκετών αξιόλογων μουσικών όπως… οι Βασίλης Παπαβασιλείου, Γιάννης Καρατζόγλου, Παντελής Δεληγιαννίδης, Γιώργος Ζηκογιάννης, Νίκος Αρχόντης, Αντώνης Θεοδωρόπουλος, Πάνος Λεμονίδης, Νέστωρ Δάνας, Βαγγέλης Κιτσικόπουλος, Ρούλης Πυρίλης και ο Νίκος Παπάζογλου.

Το 1972 έχουν απομείνει από τα ιδρυτικά μέλη των ΟΛΥΜΠΙΑΝΣ μόνο ο Πασχάλης και ο ‘Αλκης, όμως τότε τα μουσικά πράγματα της εποχής δεν ευνοούν την ύπαρξη συγκροτημάτων του είδους, έτσι ο Πασχάλης Αρβανιτίδης κατεβαίνει στην Αθήνα και δημιουργεί σόλο καριέρα, ενώ ο ‘Αλκης Κακαλιάγκος παραμένει στη Θεσσαλονίκη χαράσοντας τη δική του και άξια λόγου πενταγραμμική πορεία!

Εχω πολύ μουσική μου γραμμένη στο πεντάγραμμο, στο χαρτί δηλαδή. Αγωνίζομαι να την ηχογραφήσω και να την δημοσιεύσω στο Υoutube η και σε άλλες πλατφόρμες μουσικής όπου θα συνεχίσουν να υπάρχουν και μετά την αποδημίαν μου...Οι ηχογραφήσεις μου θα μείνουν στο διαδίκτυο για απροσδιόριστο μεγάλο χρόνο, ενώ οι παρτιτούρες στο συρτάρι μου θα χαθούν στο πέρασμα του χρόνου. Γράφω και ηχογραφώ μουσική μου για θέατρο ,ταινίες ,ντοκιμαντέρ , τραγούδια , μουσική για πιάνο όπως και διασκευάζω μουσικά έργα άλλων συνθετών που με συγκίνησαν, για πιάνο.

Υπάρχουν σήμερα πολύ καλοί μουσικοί, συνθέτες και τραγουδιστές . Οι νέες γενιές έχουν μπει δυναμικά στο “παιχνίδι¨. Σίγουρα βοήθησαν τα μουσικά σχολεία όπως και η ανώτατη μουσική εκπαίδευση από τα Πανεπιστήμια μας ώστε να βγαίνουν πολλοί ταλαντούχοι καλλιτέχνες. Φρένο σ’όλα αυτά ,δυστυχώς ,η οικονομική κρίση που υπάρχει από το 2010 και η “κλεισούρα” της πανδημίας. Αν και πιστεύω γενικά ,οτι οι περισσότεροι συνθέτες δημιούργησαν εκλεκτά εμπνευσμένα έργα σε περιόδους δύσκολες οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά, περιπέτειες υγείας...κλπ, διότι η δημιουργία οδηγεί σε εκτόνωση των όποιων πιέσεων. Ο δημιουργός μπορεί και δραπετεύει στον “κόσμο” του και ηρεμεί…

Τα talent show βοηθούν ένα ταλαντούχο νέο να δείξει την αξία του, είναι ένα βήμα μπροστά. ‘Ομως δεν συμφωνώ με την συμπεριφορά της όποιας επιτροπής, προς τα νέα παιδιά, πολλές φορές είναι απαράδεκτη! Δεν είναι το άπαν τα talent show! Όλα αυτά είναι απλά ένας σταθμός στη πορεία της καριέρας του τραγουδιστή, χρειάζεται συνεχή μελέτη εξάσκηση και ….λίγη τύχη για να πετύχει κάποιος. Δεν είναι δυνατόν όλοι να γίνονται πρώτα ονόματα.’Ομως κάθε ένας τους θα βρει τον δρόμο του.

‘Ημουν φοιτητής στη Γεωπονική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης . Είχα την τύχη να έχω πολύ καλούς γονείς που φρόντισαν ιδιαίτερα την μόρφωσή μου. Στα 8 μου χρόνια με έστειλαν να μάθω πιάνο...Επαιζα πιάνο με ορχήστρες η συγκροτήματα της εποχής και έβγαζα καλό χαρτζιλήκι. Το πρώτο συγκρότημα που συμμετείχα στα 18 μου χρόνια ήταν οι AMIKAL JAZZ, όπου έπαιζα πιάνο, διότι δεν υπήρχαν ακόμη τα αρμόνια και τα συνθεσάιζερ.

Παίζαμε Summer time, Se si bon κλπ…Κιθάρα έπαιζε και τραγουδούσε ο Γιάννης Νατσούλης, τύμπανα ο Ρούλης Πιρίλης, τρομπέτα ο Κώστας Τσολοδήμος , σαξόφωνο ο Νίκος Κιρλαγκίτσης κ.α, παίζαμε πολύ καλά και μας καλούσαν σε μεγάλους χορούς συλλόγων ιδίως φοιτητικούς της εποχής .

Μέχρι τα 22 μου χρόνια έπαιξα και σε άλλα καλά επαγγελματικά συγκροτήματα στους Dreamers ,VIPS (της Θεσσαλονίκης) κ.α.

Το καλοκαίρι του 1965 έπαιζα με τους VIPS στο “Κουίντα” night club στη Νέα Κρήνη Θεσσαλονίκης...Απέναντι ήταν το Dreamers night club που έπαιζαν οι BRAHMS, όπου τα 4 από τα7 μέλη τους αργότερα ήταν οι μελλοντικοί ΟΛΥΜΠΙΑΝΣ οι Πασχάλης Δημ.Λαζαρίδης, Κούλης Καλογιαννίδης και Βαγγέλης Κουτσοτόλης.

Αυτοί είχαν επιτυχία στους νέους της εποχής διότι ο κιθαρίστας τους “σολάριζε “στην ηλεκτρική του κιθάρα μοναδικά για την εποχή εκείνη, στη Θεσσαλονίκη, παίζοντας κομμάτια των Ventures όπως το Walk don’t run, των Shadows το Apache ,των Astronauts το Pipe line κλπ.

Είχα εντυπωσιασθεί μαζί του! ‘Ενα βράδυ έρχεται ο μάνατζέρ τους ο Πάρις Μωραϊτόπουλος μαζί με τον Κούλη Καλογιαννίδη και μου ζητούν να πάω μαζί τους για τον χειμώνα και μου λέει ο Πάρις προφητικά “είμαστε το καλύτερο συγκρότημα της πόλης ένας καλός πιανίστας μας λείπει. Αν έλθεις μαζί μας θα σκίσουμε τους πάντες”. Σε έξη μήνες μας αγάπησε όλη η Ελλάδα!...Υπήρχε πολύ ξενομανία. Αρκεί να σκεφθείς οτι η “επανάσταση”‘εγινε με τον ” Τρόπο” . Η μουσική και οι Ελληνικοί στίχοι του, έμπνευση του Πασχάλη ,οι Ολύμπιανς το υλοποιήσαμε...Οταν μας ζητήθηκε να το ηχογραφήσουμε, ο ίδιος ο Πασχάλης έλεγε μήπως καλύτερα θα ήταν να το λέγαμε στα Αγγλικά με στίχους που θα μας έγραφε ο Λευτέρης Κογκαλίδης…Εγώ βλέποντας την επιτυχία που είχε το τραγούδι στους πελάτες της “Χαβάης” που το χόρευαν μανιωδώς και το ζητούσαν κάθε λίγο και λιγάκι, είπα τον Πασχάλη το απλό “αφού βλέπουμε την επιτυχία του τραγουδιού όπως το παίζουμε, οι Ολύμπιανς ζωντανά στα Ελληνικά γιατί να κάνουμε αλλαγές;...